WAAR BLIJFT DE TIJD? Van cassetterecorder naar een up to date Homestudio.

MUZIEK MAKEN EN OPNEMEN

In de jaren 80 was ik volkomen geobserdeerd van alles dat muziek maakte. Gitaren, Basgitaren, Drumcomputers en later synthesizers. Voor een korte tijd heb ik zelfs gitaarles genomen maar veel is daarvan niet blijven hangen. door kennismaking met een jonge kunstenaar, beeldhouwer die had geïnvesteerd in een Synthesizer werd ik voor mijn leven aangestoken en kocht zelf ook zon apparaat terwijl ik geen noot kon spelen en begon met een cassetterecorder opnames te maken. (nou ja: geluidsregistraties die door de ruis van de cassette's net te horen waren)

MUZIEKZOLDER Welkom op mijn website MUZIEK IS MIJN MEDICIJN.

Hoe het begon

Medium jaren 70 was ik al volop bezig met muziek. Speelde gitaar en ontdekte de synthesizer. Tot grote ergernis van mijn ouders probeerde ik op mijn manier muziek te maken.

Van snaren naar toetsen

Ik had ooit eens gitaarles gehad maar verder dan 3 accoorden kwam ik nooit. (nog steeds niet trouwens) Toetsen had ik nooit bespeeld maar vond de knopjes zo leuk bij die synthesizers.

TOEN WAS HET HEK VAN DE DAM De ontdekkingstocht van een echte Muziekfreak Rob Weststrate

BLIJVEN ZOEKEN NAAR HET ULTIEME GELUID Als een verwend joch werd ik dus een echte muggenzifter als het gaat om geluidsbewerking. Met de komst van MP3 orkestbanden ging er een wereld open voor beginnende zangers en zangeressen die nu eindelijk op een simpele manier aan goedkope begeleiding konden komen voor hun optredens maar tevens om hun eigen Demo's op te nemen. Voor mij een leuk terrein om me daar mee bezig te gaan houden. Mijn Homestudiootje begon steeds meer te digitaliseren en kwaliteit te leveren. Ikzelf had al heel snel door hoe je goede zangopnames kon maken en kreeg daar ook regelmatig complimenten voor. Echter, die MP3 orkestbanden daar ergerde ik me enorm aan, ze klonken, Plat, dof, dynamiekloos en houterig. Ik was en ben nog steeds op ontdekkingstocht om die banden tot leven te brengen en op te frissen. Want enkel goede vocals met een kl..... orkestband maakt geen mooie mix! Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel. Gelukkig zit ik nu aardig in de buurt en na mijn eigen digitale sausje zijn ze amper te herkennen en klinken heerlijk, open, fris en bijna Life! Maar, hoewel Mooi! Mooi, Mooier, Mooist, het kan, mag en moet van mij altijd beter! Zodra perfectie bereikt is dan stop ik ermee!

DIGITAAL PRODUCEREN

Na mijn Casio periode van bijna 17 jaar ben ik me gaan storten op het maken van opname's en mocht me uitleven met een aantal goede vrienden die lekker konden zingen. beginnend met een old school Bandrecorder, een DCC recorder en een eerste poging met een digitale ADAT 8 sporen recorder. Met de ADAT heb ik een eerste album opgenomen waar ik nog trots op ben. (niet ongerust hoor, niet van mezelf) Toen over naar een BOSS 8 sporen recorder met JAZ diskettes (wat een pokkeding was dat) vervolgens een KORG D16 digitale 16 sporen hard disk recorder. Wauw dat was het hoor! Van vele kanten hoorde ik; waarom niet met een computer?! wat????? Opnemen met een computer.....nooit van mijn leven..................of toch?

IN HET DIEPE DOOR NIEUWE BAAN

Halverwege de jaren 80 was de opkomst van een nieuw soort digitale instrumenten, keyboards. De eerste op dat gebied was Casio. Ik was op zoek naar werk en deed een open sollicitatie bij de importeur daarvan. En ja hoor, ik werd aangenomen als technisch medewerker en kon me, dank zei deze kans snel ontwikkelen. Snel na dit was de opkomst van MIDI en zelfs DAT (digital audio) recorders. Ik deed de service van Casio dus werd van mij verwacht dat ik er alles vanaf wist. Nou…… Niet dus! Een sprong in het diepe op onbekend terrein. Maar waar een wil is, is een weg en na wat cursussen en bedrijfsopleidingen kwam het uiteindelijk goed!

MIJN NIEUWE BAAN, DE GROTE OMSLAG! Eind jaren 90, Ik kreeg een nieuwe job. digitale apparatuur repareren en muziek berwerken voor karaoke systemen. Die muziekbewerking was allemaal MIDI (genaamd General Midi of Standard Midi Files) met synthesizer geluiden. Bij het sollicitatiegesprek was de eerste vraag: je kunt toch zeker wel met een computer overweg? Eh………..ja…………denk wel dat dat lukt was mijn antwoord terwijl het zweet bij me uitbrak! Ahhhh de aap kwam uit nu de mouw! Vandaar dus mijn uitspraak: Opnemen met een computer.………… nooit van mijn leven! Hier ging ik echt voor de leeuwen! Een computer met Windows 95. Holy sh…. wat nou?? Maar na 2 dagen kon ik hem helemaal alleen aanzetten ………. (applaus graag…..en..dank u!) en leerde ik er mee omgaan. Ik kon er redelijk mee werken en best goed omgaan met de muzieksoftware en uiteindelijk ging het daarom. 2 maanden later kwam ik op m'n werk en voordat ik de pc kon aanzetten kwam een collega naar me toe en vertelde dat me een verrassing te wachten stond. Dat weekend hadden ze Windows 98 geïnstalleerd op mijn pc! ………………… Dat ik dat dus wist! Slik! De laatste nieuwe versie! Wauw. Oké dan!!!!! Gaan met die banaan! Maar ook dat lukte na een dag of 3, 4, 5. 10, 20 (of misschien iets meer) Eenmaal in het digitale wereldje ging het heel snel en was ik niet snel meer tevreden. Ik werd de muggenzifter en zeurpiet die ik nu ben!